Recensie: ‘Bride’ – Ali Hazelwood

Oké, ik ben eigenlijk helemaal geen fan van vampieren. De enige uitzondering tot nu toe is de serie The Vampire Diaries. Maar toen ik hoorde dat Ali Hazelwood een boek zou uitbrengen over vampieren en weerwolven, werd mijn aandacht toch getrokken. Na reeds enkele boeken van haar gelezen te hebben, zette ik mij volle vertrouwen in op haar visie op fantasy en… ik ben blij dat ik dat gedaan heb! Bride verraste mij op een positieve manier. In deze recensie vertel ik je waarom .

Het verhaal

Misery Lark mag dan wel de dochter zijn van de machtigste vampier van Noord-Amerika, ze is en blijft een buitenbeentje. Wanneer haar vader haar als troef inzet voor een belangrijke wapenstilstand met de weerwolven (ook wel gekend als hun grootste vijanden), staat haar rustige leven ineens op zijn kop. Als onderdeel van deze deal moet Mysery namelijk trouwen met Lowe Moreland, de alfaweerwolf.

Misery heeft echter haar eigen redenen om mee te gaan in dit gearrangeerde huwelijk. De zoektocht naar haar vriendin Serena leidt haar namelijk recht naar de weerwolven. En ze zal alles doen om Serena terug te krijgen. Ook een jaar lang samenleven met Lowe.

Ali Hazelwood in het nieuw

We zijn van Ali Hazelwood romantische boeken met wat spice gewoon. En ook dat is precies wat we krijgen in Bride. Het is echter de eerste keer dat Hazelwood experimenteert met fantasy. Bride gaat namelijk over de wereld van vampieren en weerwolven. De combinatie bleek verrassend goed te werken.

In Bride draait het verhaal rond Misery en Lowe. Het verhaal wordt een beetje verkocht als een enemies-to-lovers YA romance maar daar kan ik me toch niet helemaal in vinden. Ten eerste is het niet echt enemies-to-lovers. Natuurlijk is Lowe je typische grote, brede, kwade weerwolf en is Misery een klein, tenger vampiertje. Maar er is nooit écht sprake van vijandigheid tussen hen. Eerder ingebeelde ‘haat’ van de twee rassen tegenover elkaar. Ik zou het ook niet meteen onder young adult categoriseren aangezien er welk enkele spicy scènes in het boek voorkomen. Ik zou dit boek alleszins niet aan een 13-jarige aanraden ;-).

Een moeilijke start maar vlot vervolg

In het begin had ik wat moeite met in het boek komen maar eens het verhaal echt op gang begon te komen, was ik helemaal mee in de wereld van Misery en Lowe. Ik was trouwens ook enorme fan van het karakter Owen, Misery’s broer. Ik zou het zeker niet erg vinden om een vervolgboek te lezen over hem!

Zoals we gewend zijn van Ali Hazelwood haar schrijfstijl las dit boek als een trein. Eens je erin zit, ben je vertrokken voor lange tijd. De world-building, de romantiek in combinatie met een avontuurlijker plot en hier en daar wat kleine plot twistjes zorgen voor een aangenaam boek.

Er is één iets dat ik echt heel erg leuk vond aan het boek. Het boek is namelijk geschreven vanuit de perspectief van Misery. Het is natuurlijk leuk om de gedachten en gevoelens van beide hoofdrollen te kennen, en daarop vond Ali iets heel tofs: aan het begin van elk hoofdstuk kregen we heel kort inzicht in wat Lowe voelde en dacht (1 à 3 zinnen). Echt een heel leuke toevoeging!

Conclusie

Ik gaf het boek uiteindelijk 3,5 op 5 sterren. Ali Hazelwood houdt vast aan haar formule maar voegt er een beetje fantasy aan toe. En dat was eens leuk om te lezen. Ik denk niet dat dit een boek is dat mij écht zal bijblijven, maar ik heb genoten van het verhaal toen ik het las en dat is waar het om draait.