Recensie: Her Dark Wings – Melinda Salisbury

Her dark wings geeft een moderne kijk op de Griekse mythologie van de onderwereld, verpakt in een fijne cocktail van woede, verbroken vriendschappen, liefde en hoop. Voor degenen die vrezen voor een hervertelling van het verhaal tussen Hades en Persephone, deze angst is ongegrond: het verhaal focust zich vooral op het thema vriendschap en speelt zich af in de moderne wereld, die heel subtiel wordt gemixt met elementen uit het oude Griekenland.

Het verhaal stort je vanaf het eerste moment in de wervelwind van gebeurtenissen in het leven van Corey, een gepassioneerde en zorgzame tiener die ook duidelijk een duisterdere kant heeft, wat haar een interessante hoofdpersoon maakt en wat maakt dat je direct van haar gaat houden.

Corey en Bree zijn twee handen op één buik, tenminste, totdat Bree Corey verraad op de ergste manier die je je als tiener maar kunt bedenken. Wanneer Bree kort daarna onder verdachte omstandigheden om het leven komt, blijft Corey woedend en met een gebroken hart achter. Je leest Corey’s pijn niet alleen, je voelt het: Je haat Bree met haar, voelt de pijn van het verraad. Je snapt exact waarom Corey wenst dat Bree dood was en wanneer na de dood van Bree van Corey wordt verwacht dat ze loslaat en verdergaat, alsof Bree’s dood alle pijn wegvaagt die ze heeft veroorzaakt, voel je de woede en verwarring die dit teweeg brengt. We zien Corey worstelen met deze verwachting, haar verwarde gevoelens over Bree’s dood, de intensiteit van haar haat en haar verdriet. Het verhaal raakt daarmee aan een belangrijk thema: hoe gaan we om met verlies en emoties en hoe zorgen we dat deze gevoelens ons leven niet compleet gaat beheersen?

Ondanks dat je vanaf het begin weet dat Bree sterft, komt het moment als een schok. Wanneer Corey later in het verhaal ontdekt dat ze, tijdens het overlijden van Bree, gezoend heeft met Hades, neemt het verhaal een nieuwe, verrassende wending. Hades waarschuwt Corey: blijf weg van de onderwereld en laat je vriendin rusten. Corey, zoals je verwacht, slaat zijn waarschuwing in de wint en wordt door Hades, ter afschrikking naar de Furies gestuurd. De furies worden briljant beschreven en zijn zowel de gruwel zoals we ze kennen uit de Griekse mythen, als innemend. Ze spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van Corey als personage. De furies geven Corey een thuis, ze zien de haat in Corey en willen haar houden als één van hen. De aantrekkingskracht van het zijn van een furie wordt in het boek zeer krachtig neergezet: willen we niet allemaal soms toegeven aan onze duistere kant?