In het interbellum groeien de drie Seagravekinderen – Cristabel, Florence en Digby – op aan de kust van Dorset. Hun jeugd speelt zich af in de decadente jaren na de Eerste Wereldoorlog, als het voortbestaan van de Engelse aristocratie op losse schroeven komt te staan. Verwaarloosd door hun ouders en geïsoleerd van de buitenwereld vertrouwen de drie vooral op elkaar en genieten ze van hun gezamenlijke avonturen. Als er op het nabijgelegen strand een walvis aanspoelt, vormt dit voor de kinderen een spannend spel. Met de botten van de walvis bouwen de drie een theater waarin ze al hun fantasieën kunnen uitleven. Dit theater wordt een baken van hoop en zal hen altijd herinneren aan hun zorgeloze kindertijd.

Naarmate de jaren vorderen, worden de Seagraves elk op hun eigen manier geconfronteerd met de grote veranderingen van de twintigste eeuw. Maar hoe verschillend hun levens zich ook ontwikkelen, ze blijven verbonden door de afbrokkelende glorie van hun ouderlijk huis en het walvistheater, dat daar onlosmakelijk bij hoort.