Cecile Korevaar

Toen Cecile Korevaar in 2015 de televisiebeelden van de stromen vluchtelingen zag, wist ze meteen dat ze hierover een boek wilde schrijven. Destijds was ze nog bezig met haar debuut Wat jij niet weet en de opleiding Proza voor kinderen. In 2018 begon Cecile met de research voor haar nieuwe boek en leerde ze Christine, Michel en Hassan kennen; drie jongeren die in 2015 uit Syrië zijn gevlucht. Door de maandelijkse gesprekken met het drietal kwam Cecile erachter dat ze alleen een boek over dit onder- werp kon schrijven als ze de besproken landen en plekken zou bezoeken. In twee weken volgde ze de vluchtroute van Izmir (Turkije) naar Wenen, dezelfde tocht als de drie jongeren hadden afgelegd. Terug in Nederland zette Cecile haar researchperiode voort: ze bezocht statushouders en asielzoekerscentra, las zich suf over het vluchtelingenbeleid en sprak met journalisten, politici en beleidsmakers. Daarna heeft ze Libanon en Syrië bezocht.

Cecile Korevaar heeft de verhalen van Christine, Michel en Hassan en haar eigen ervaringen verwerkt in haar nieuwe boek Thuis draag ik bij me.