Wat doet een uitgever?

Je eigen boek uitgeven is eenvoudiger dan je denkt. Talloze uitgeverijen stellen je namelijk in staat om te kiezen voor self-publishing. Hierbij zijn wel een aantal zaken van belang. Zo is het verstandig dat het boek voldoet aan een aantal voorwaarden. Let hierbij op de volgende zaken:

• Laat je werk eerst redigeren door een professional. Dit betekent in het kort dat een ander jouw werk controleert om belangrijke zaken zoals de spelling, grammatica, het correct gebruik van de interpunctie en de zinsopbouw.
• Zorg voor een goed ontwerp. De omslag is het eerste wat een geïnteresseerde ziet en zal mede op basis van de omslag bepalen of het interessant genoeg is.
• Bepaal wat de verkoopprijs moet zijn. Hoe verleidelijk het ook is om winst te maken met je boek, je doelgroep zal het wel moeten kunnen betalen.
• Zorg ervoor dat je boek beschikbaar is via verschillende kanalen. Uiteraard kun je gebruik maken van een website als Bol.com, maar in veel gevallen bereik je niet de volledige doelgroep. Overweeg bijvoorbeeld om ook gebruik te maken van andere kanalen zoals Amazon.

Benieuwd naar de ervaringen van iemand die eerder haar eigen boek heeft uitgegeven? Wij interviewden Luce van Leer over haar succesvolle eigen uitgave van Bordeauxrood.

Naast de bovenstaande aandachtspunten zal je ook zelf de marketing moeten verzorgen als je ervoor kiest om je eigen boek uit te geven. Dat lijkt een hele opgave, vooral als je nog nooit eerder daarmee te maken hebt gehad. Het goede nieuws is dat het meevalt. Het is zelfs uitdagend en leuk om je eigen werk onder de aandacht te brengen. Zo kun je beginnen in je eigen omgeving door het wijkblad te informeren over je werk. Ook het benaderen van de lokale omroepen in je regio is een goed idee. Dergelijke organisaties zitten vaak te springen om lokaal nieuws en de kans is groot dat je op die manier je doelgroep goed weet te bereiken. Daarnaast kun je overwegen om je werk onder de aandacht van recensenten te brengen om zo je bekendheid te vergroten. Je hebt dus alle kans om je in eigen beheer uitgegeven werk tot een succes te maken.

Alles leuk en aardig, maar hoe doen échte mensen dat? Hoe is het om je boek in eigen heer uit te geven? Je eigen boek uitgeven is een vak apart. Een paar maanden geleden werden wij benaderd door Loes, pseudoniem Luce van Leer, over haar boek Bordeauxrood. Wij waren meteen verliefd, en dat heeft uiteindelijk geleid tot de mooie boekenbox van juli! Naast het feit dat Loes een prachtig boek heeft geschreven, heeft ze nog iets knaps gedaan. Ze heeft namelijk haar eigen boek uitgegeven. Dat, samen met het schrijven van dit prachtige boek, vonden wij reden genoeg om eens een aantal vragen aan Loes te stellen. Want hoe werkt dat nou, het schrijven en uitgeven van zo’n boek? 

Loes! Zou je jezelf even willen voorstellen?

Natuurlijk! Ik ben Loes geboren in 1992 en op dit moment misschien iets beter bekent als Luce van Leer de auteur van mijn debuut Bordeauxrood.

Hoe kwam je op het idee voor Boreauxrood?

Toen mijn eigen leven een grote plottwist werd na het overlijden van mijn moeder, begonnen er dingen te borrelen en puzzelstukjes in elkaar te vallen. Dat klinkt misschien een beetje vaag, maar dat was het ook. Vaag maar ook heel bijzonder. Een verhaal dat ik wilde vertellen met alles erop en eraan.

Wat betekent het schrijven & uitgeven van dit boek voor jou?

Het schrijven van dit boek betekende heel veel voor mij. Het is allemaal heel persoonlijk en dat maakte het extra beladen. Het uitgeven ervan was, wauw… wat een reis was dat. Dat had ik van tevoren nooit kunnen zien aankomen. Wat een werk daarin zit is niet te overzien als je aan het begin van het pad staat, maar stapje voor stapje ik er gekomen en ik ben enorm trots!

Wat betekent het voor jou dat dit boek te lezen is voor iedereen?

Ik ben ontzettend bang en gelukkig tegelijk. Bang omdat iedereen er zijn mening nu over kan geven en gelukkig omdat ik echt achter mijn verhaal sta en zo blij bent dat het er nu gewoon ligt!

Hoe zijn de reacties tot nu toe?

De reacties tot nu toe zijn onwijs positief. Ik ben er helemaal van in de wolken! Iedereen die tot nu toe een recensie schreef op Hebban, Goodreads of gewoon op hun eigen blog of Insta heeft me compleet omvergeblazen en ik vind het geweldig dat het verhaal overkomt op de lezers zoals ik het bedoeld had. Ik krijg ook veel privé berichtjes van lezers die me persoonlijk willen melden wat ze ervan vonden en vaak heb ik dan even een momentje nodig om te bedenken wat ik moet terugschrijven omdat alleen “dankjewel” zo de lading niet dekt voor de dankbaarheid die ik voel op zulke momenten.

Op Goodreads is er tot nu toe één twee-sterren reactie gekomen. Ik vind het jammer dat dit persoon haar mening niet heeft kunnen toelichten met onderbouwde kritiek. Nu kan ik niet zo veel met deze reactie en focus ik me gewoon helemaal op alle positiviteit die ik mag ontvangen 🙂

Wat zijn, gedurende het schrijven, je grootste obstakels geweest?

Het schrijven van dit boek bracht beste veel obstakels mee. Zo ben ik bijvoorbeeld lichtelijk dyslectisch en schrijf ik ontzettend veel d-tjes en t-tjes verkeerd. Lekker ironisch, een schrijfster met dyslexie. Gelukkig had ik geweldige proeflezers die me ontzettend goed geholpen hebben.

Hiernaast heb ik veel last gehad van ptss klachten die ik overhield aan ervaringen voorafgaand aan het schrijven van dit boek. Als ik eraan terugdenk, was dit toch wel mijn grootste obstakel. Soms was de kracht om achter de laptop te gaan zitten ver te zoeken. Ik had geen zin om alles her te beleven en me weer een hele dag opgesloten en paniekerig te voelen. Overigens gaat het hiermee op dit moment een heel stuk beter hoor. Achteraf gezien was het schrijven op een bepaalde manier ook een soort therapie en ben ik onwijs trots en blij dat ik mezelf erdoorheen heb geslagen.

Je hebt het boek zelf uitgegeven, na héél veel gesprekken bij verschillende uitgevers. Wanneer besloot je het stokje in eigen handen te nemen?

Bijna tien maanden lang ben ik een hele lijst uitgevers afgegaan om te bekijken of ze het boek zouden willen uitgeven. Ik geloof dat mijn lijst zo’n dertig uitgevers langs was. Het heeft me ontzettend veel tijd gekost om uit te pluizen welke uitgeverijen bij mijn boek zouden kunnen passen. Je kan namelijk niet “uitgeverij” of “boek uitgeven” intikken op Google en verwachten dat daar iets nuttigs uitkomt. Je moet precies weten waar je naar zoekt en dat is lastig wanneer je net komt kijken in deze wereld.

Ik had uiteindelijk twee uitgevers waarvan ik echt hoopte dat ze ja zouden zeggen. Eentje daarvan stuurde me een standaard afwijzende mail en daar ben ik zeker een hele dag ziek van geweest, maar de ander vertelde me dat ze vond dat mijn verhaal ontzettend gaaf was. Dat gaf mijn zelfvertrouwen zo’n enorme boost! Jammer genoeg kwam ze daarnaast ook tot de conclusie dat ze mijn script niet durfde uit te geven omdat ze twijfels had over de doelgroep. Dat snapte ik wel, maar ik vond het enorm jammer. We hebben hierop volgend nog een video-call gehad om eventuele andere mogelijkheden te bespreken en ik was heel dankbaar dat ze daar de tijd voor wilde nemen. Want ook al bleef het antwoord nee, het deed me ontzettend veel goeds dat de uitgever waarvan ik had gedroomd geloofde in mijn verhaal en me verder wilde helpen.

Hierna volgde nog heel veel standaard mails waar ik moedeloos van werd. Ik had het echt bijna opgegeven tot op een dag er een mail kwam van een enorme naam binnen de uitgeverswereld met de woorden: “Het is zonder twijfel erg goed geschreven – er is werkelijk niets aan te merken op de stijl, en dat zeggen we niet vaak.” en “Uw manuscript heeft écht potentie. U heeft absoluut talent voor het schrijven.” Maar naast al deze lovende woorden, was het toch ook weer de zoveelste nee.

Er ging een knopje om in mijn hoofd, ik werd over een randje getrokken en bedacht bij mezelf: Ik heb vertrouwen in script. Deze uitgevers hebben vertrouwen in mijn script. Ik kan gewoon schrijven. Ik doe het gewoon zelf! Wat kan er nou misgaan?!

Na deze beslissing ben ik nog duizend keer heen en weer geslingerd door mijn eigen brein. Op sommige dagen was ik heel optimistisch en geloofde ik in mezelf en in het verhaal, maar op andere dagen zag ik het niet meer zitten en wilde ik gewoon alles in de prullenbak gooien. Dit is blijkbaar een schrijversding en heel normaal binnen dit vak, haha. Heel veel schrijvers hebben nou eenmaal last van het “Imposter syndrom” en ik ben daar geen uitzondering op.

Die gesprekken bij verschillende uitgevers, hoe heb je dat ervaren?

Zoals ik hierboven eigenlijk al zei, heb ik deze heel positief ervaren! Het gaf me een extra boost zelfvertrouwen en veel waardevolle inzichten in de wereld van het uitgeven.

Heb je ooit getwijfeld aan je eigen werk, door die gesprekken?

Na de gesprekken, nee. Zeker niet. Door de vijventwintig standaard afwijzende mails, ja.

Heb je, na publicatie, nog iets gehoord van een van de uitgevers?

Nee, ik heb niks meer van ze gehoord. Wel heb ik naderhand de uitgever waarmee ik het gesprek via video-call had gehad een berichtje gestuurd om haar te bedanken voor haar tijd, advies en boost in mijn zelfvertrouwen. Zij heeft zeker een hand gehad in de stap die ik zette naar het zelf uitgeven van mijn boek en dat mocht ze weten ook. Ik ben haar enorm dankbaar.

Wat waren de hoogte – en dieptepunten van het zelf uitgeven van je boek?

De hoogte- en dieptepunten zijn denk ik te vergelijken met een hartmonitor. Je weet wel, het beeld van bergjes bij een hartkloppingen een diep dalen tussen de kloppingen in. Hoor je hem al? Beep, beep, beep. Zo klinkt het zelf uitgeven van een boek ook, haha!

Maar echt, over alle hoogte- en dieptepunten van dit proces kan je oprecht een nieuw boek schrijven. De diepste dieptepunten waren alle twijfels en alle onzekerheden waarmee je te maken krijgt. Doe ik dit wel goed? Is dit wel hoe het hoort? Is het echt wel goed genoeg? Mijn God, niemand gaat dit kopen! Oud papier, oud papier! Om moedeloos van te worden die hersenen… Gelukkig zijn er ook heel veel hoogtepunten, de mooiste vond ik persoonlijk de lezers- en schrijverscommunity op Instagram. Wat begon als een pagina om mijn liefde voor boeken en lezen te delen is in twee jaar uitgegroeid tot een platform met contacten die mij enorm hebben geholpen en gesteund. Ik ben ze daar eeuwig dankbaar voor.

Welke tips zou je aan aspirant-schrijvers meegeven?

De aller, aller, ALLER belangrijkste tip is GELOOF IN JEZELF en GEEF NOOIT OP. Dat is meteen ook het aller moeilijkste, dat weet ik echt wel. Maar het is zo ontzettend belangrijk dus ik zeg het nog een keer: Geloof in jezelf en geef nooit op!

Hiernaast wat praktische tips:

• Maak jezelf wegwijs binnen de wereld van de lezers. Ken de mensen die boeken lezen en weet wat deze mensen zoeken in een boek.
• Hierop aansluitend: lees veel boeken!
• Kijk af bij de uitgevers en volg schrijvers die tekenen bij uitgevers. Zij delen vaak updates over hun work-in-progress en zo kan je een beetje afkijken hoe dit nou eigenlijk gedaan wordt. Hierdoor kan je inschatten wat je, nadat je schrijfwerk klaar is, allemaal nog moet doen 😉
• Zorg voor een goede binnen- en buitenkant van je boek. Dus: Zoek goede kritische proeflezers of (als je dat kan betalen) een goede redacteur en een cover designer. Ik kan wel iemand aanraden, haha 🙂

What’s next?

De komende paar maanden ga ik me nog helemaal focussen op Bordeauxrood. Zelf uitgeven is een job opzich en er moet zelf nu nog heel veel geregeld worden. Wel ben ik van plan om in november mee te doen aan NaNoWriMo. Ik heb heel veel zin om een nieuw verhaal te beginnen! Wat voor een verhaal dat gaat worden weet ik nog niet, de mogelijkheden zijn eindeloos. Wel heb ik al een paar leuke personages bedacht. Bedacht ja, een waargebeurd verhaal zal het volgende boek niet meer worden 🙂